KEŞKE DARBE OLSAYDI... MI???
Her şey bir yana, sanırım bazı şeyleri belirtmekte fayda var.
Dünden beri bir çok kişiden "keşke gerçek olsaydı, ümitlenmiştik" gibi yorumlar duydum, okudum.
Hayır.
Darbenin hiç bir türlüsü bu ülkede olmamalı artık. Neden bu kadar yazıyoruz, neden bu kadar anlatmaya çalışıyoruz? Çünkü demokrasi çatısı altında fikirlerimizi paylaşmak istiyor, eleştiri hakkımızı kullanıyor, dilimiz döndüğünce kelam etmeye çalışıyoruz.
Bugün sırf bu hükümeti ya da Erdoğan'ı sevmediğiniz için olası bir darbeye şakşakçılık yaparsanız, yarın sizin sevdiğiniz hükümeti istemeyenler darbe yaptığında söyleyecek söznünüz olmaz.
Konuşacağız, sesimizi yükselteceğiz, eleştireceğiz, kendi doğrumuzu anlatacağız. Lakin bunju yaparken kimseyi sokaklara dökmeye çalışmadan, çatışmayı değil, aklı ve vicdanı körükleyerek yapacağız.
Darbede tek kaybeden halktır. Siviller ölür. Masumlar ölür. Dün geceye bakın, bu sabaha bakın. Darbenin her türlüsü sadece kötüyü besler, masumu yok eder.
Bu yüzden biz kimseden korkmadan fikrimizi paylaşmaya devam edelim. İsyan edelim, eleştirelim. Lakin hiç bir hükümet bu ülkeden daha kıymetli değil.
Ülke yeterince ayrıştırıldı, kutuplaştırıldı. Bu oyuna gelmeyin.
Darbe şakşakçılığı sadece birilerinin ekmeğine yağ sürmeye yarar. Askerin yeri artık kışlasıdır. Bunu böyle kabullenmeli, bir daha da asla ve kat'a yönetime el koymayı düşünmemelidir. Bu ülkenin darbelerden çektikleri bu kadar ortadayken, uyumayın.
Evet, ben de dün gece yaşananların birileri tarafından ortaya konan bir senaryo olduğunu düşünüyorum. Aksi takdirde, bu gerçek bir darbe olsaydı muhtemelen o tankların önüne ilk yatanlardan biri de ben olurdum:
Söz konusu vatansa gerisi teferruattır. Hükümetler de, rejimler de, ideolojiler de...
Atatürkçülük sadece Atatürk dövmesi yaptırmak, Atatürk posteri asmak ya da elinde Atatürk bayrağı ile ortalarda gezinmekle olmuyor. Kazandığı onca askeri zaferden sonra bile "Yurttta sulh, cihanda sulh" diyen bir askeri, bir komutanı anlamakla başlayın işe derim.
Sonrasında aydınlık günler yakındır.
