Çocuklar Uyurken Susulur, Ölürken Değil...

"Affet oğlum, 18 bin liram yoktu...". Şehit olmuş kuzusunun ardından böyle ağlıyordu anacığı... Bir anaya bunu söylettiniz, onu böyle ağlattınız ya... Yazıklar olsun hepinize...

Seçimden önce her Allah'ın günü bık bık konuşuyordun, o meydandan bu meydana koşup anlatıyordun da anlatıyordun...

7. Haziran'dan beri sustun...

Ülke yangın yeri, her gün yürekler dağlanıyor, sen yoksun... Şimdi çıkıp bir televizyona yıkacak ortalığı diyorum. Herkes huzurlu olsun, Türkiye Cumhuriyeti gerekeni yapacak güçtedir diyecek.. Yumruğunu masaya vuracak...

Yok..

Sustu... En konuşması gereken zamanda sustu....

Benim Bakanım, benim valimi dilinden düşürmezdi, bir "benim evladım", "benim halkım" demedi...

Bugün bir ana böyle uğurladı kuzusunu... Anacığım orada ağladı, yüreciğim burada dağlandı...

Ve zaman durdu...

Çocuklar uyurken susulur, ölürken değil diye haykırışı geldi aklıma Çarşı'nın...

Çocuklar uyurken susulur, ölürken değil.............