Demokrasi

Demokrasi... Bugün farklı farklı 10 siyaset bilimciye sorun, hepsi kendince avantajları ya da dezavantajları ile ilgili konuşur da konuşur. Hepsi de kendince haklıdır.

Eflatun'a soracak olursan eğitimsiz kitlelerin elinde demokrasinin diktatöryaya dönüşmesi kaçınılmazdır. Bu yüzden halkın eğitilmesi, bilinçlendirilmesi şarttır.

Peki biz nasıl bir toplumuz? 7.Haziran sabahına kadar ne olduğumuz ortadaydı.

Geldiğimiz nokta Eflatun'u gayet de güzel destekler nitelikteydi. Fakat bilgi çağı, teknolojinin gelişmesi ve artık herkesin herkese kolay ulaşır hale gelmesi ilk fitilini

Gezi'de ateşledi. Sonunda da bugünkü tablo çıktı ortaya.

HDP ile ilgili fikrimi daha önce yazdım. Benim için PKK ile birdir. Ancak HDP bugün girmedi ki meclise. Zaten meclisteydi. Her ne olursa olsun dağda savaşacağına, gelip mecliste çalışmasını tercih ederim. Demokrasinin gereği budur çünkü. Bugün sırf bizim gibi düşünmeyenleri aşağılayıp, sırf bizim gibi düşünmedikleri için meclisin kapısını onlara kapamak istersek, yarın da bizim gibi düşünmeyenler çoğunluğu ele geçirdiklerinde meclisin kapısını suratımıza çarparlar.

Dünden beri AKP lilerin konuşmalarına bakın;

* Konuşan Türkiye ye susturucu takmaya çalışıyorlar. Tahammülsüzler.

* HDP yi meclise sokanlar kına yaksınlar

* Çözüm süreci tarih oldu

* Biz bu sonucu hak etmedik

Şaka gibi , değil mi? Bunları ne kullanıyorsa iyi kafa yapmış adamlarda diyoruz.

Demokrasi bilinçsiz halk söz konusu olduğunda otokrasiye dönüşürmüş. Türkiye bunun köşesinden döndü şu anda. Bunu ise herkesin küfrettiği, neredeyse tükürükle boğacağı HDP ye borçlu... Ne kadar ironik, değil mi?

Halk, CHP ve MHP zamanında üzerine düşeni gerektiği gibi yapmadığı için, artık bu diktatörü ve tayfasını istemediğinden, HDP ye şans verdi. Belki suya düştü yılana sarıldı. Ancak demokrasinin gereğini yaptı. HDP ne kadar samimi, söylediklerinin arkasında duracaklar mı göreceğiz. Lakin bir gerçek var ki, her ne olursa olsun bugüne kadar tek bir HDP linin ortaya çıkıp yalan konuştuğunu görmedim. Adamlar davalarına inanıyorlar, gizli saklıları yok, ne düşünüyorlarsa konuşuyorlar, haklarını savunuyorlar. Bir düşünün bakalım, Gezi'ye kadar ve hatta Gezi'den sonra hangimiz onlar kadar inandık, üzerimize bomba yağdırılmasına rağmen, ölmemize rağmen vazgeçmedik?

HDP ye güvenmiyorum hala... Belki yıllardır Gezi'yi de 180 derece aksi şekilde yayınlayan medyanın zehirlemesi yüzünden, belki işime öyle geldiği için, belki maskelerinin arkasını gördüğümü düşündüğüm ya da böyle bir önyargım olduğu için.

Ancak sonsuz bir saygım var. Hepimizin de bu adamlardan öğreneceğimiz çok şeyi olduğuna inanıyorum. İnanmış bir kitlenin neleri başarabileceğini Mustafa Kemal gösterdi zamanında bu millete. Ama Türk milleti unutkandır. Unuttuğu zaman da böyle bir yumruğa ihtiyaç duyar işte. Sen Atatürk'ün ilkelerine sahip çıkmazsan, sen diktatoryaya baş kaldırmazsan, sen sadece işine geldiği gibi yaşayıp, başkalarının senin yerine mücadele etmesini beklersen, o başkaları bir gün gelir, ülke yönetiminin en hassas terazisi olur...

Ondan sonra da yırt kıçını sen, yok PKK itleri, yok hainler mecliste, yok katil sürüleri...

Bil ki onlar da aynısını senin ordun, senin askerin, senin Bakanların, senin hükümetlerin için düşünüyor ve kıçını serip yatacağına, davası için çalışıyor. Yıllarca nakış gibi işleyip sonunda başarıyor.

Şimdi başlıyor asıl demokrasi sınavı hepimiz için. İzin verelim göstersinler ne kadar samimi olduklarını, izin verelim ve ümit edelim hep doğru konuşmuş olsunlar ve söylediklerinin arkasında dursunlar. Çünkü eğer onlar başarırsa hepimiz başarmış olacağız.

13 yıldır bunların tek bir kelimesini bile hayal edemeyen bir toplum için asıl zafer budur.